Ο γάτος που βρήκε το Θεό, των Robert Fisher & Beth Kelly

«Από τώρα και στο εξής» είπε ευλαβικά η Έλεν, «δεν πρόκειται να ξαναφάμε τίποτα που να έχει πρόσωπο.» Ο Μαρμελάδας δε θυμόταν να έχει δει πρόσωπο σε καμία κονσέρβα απ’ αυτές που είχαν μέσα βοδινό με γεύση κοτόπουλου, κοτόπουλο με γεύση βοδινού ή ψάρι με γεύση συκωτιού. «Το πνευματικό μονοπάτι» συνέχισε η Έλεν, «αξίζει κάποιες θυσίες. Θα μας οδηγήσει στην πλησμονή του Θεού.» Ο Μαρμελάδας δεν είχε ιδέα για το τι ήταν αυτή η πλησμονή του Θεού, αλλά ήταν σίγουρος ότι θα τον οδηγούσε στη λιμοκτονία. Συνειδητοποίησε πως θα ‘πρεπε να ξαναρχίσει να κυνηγάει ποντίκια. Ο Μαρμελάδας, ένας πανέμορφος γάτος με πορτοκαλιές ραβδώσεις, ζει στο σπίτι της καλής κομμώτριας Έλεν. Ξαφνικά, η Έλεν αποφασίζει να ακολουθήσει το «πνευματικό μονοπάτι» που θα της αλλάξει τη ζωή. Η πρώτη αλλαγή αφορά στη διατροφή… Από τώρα και στο εξής, ο Μαρμελάδας θα τρώει μόνο φρούτα και λαχανικά… Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν ο γατούλης καταλήγει να περιπλανιέται στην Ινδία σε αναζήτηση ενός σπουδαίου γκουρού, μαζί με τη σύντροφό του, τη γατούλα Αφρούλα. Μετά από πολλές περιπέτειες καταφέρνει να επιστρέψει στην πατρίδα του χάρη στην παρέμβαση κάποιων εξωγήινων και να θριαμβεύσει στη μικρή οθόνη. «Αν σου αρέσουν τα Happy ends» επισημαίνουν οι συγγραφείς, «αυτό είναι το βιβλίο που σου χρειάζεται». Για να καταλήξουν «Βιβλικά»: «Αγάπα τον γάτον σου ως σεαυτόν». (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το διάβασα σε μία περίοδο της ζωής μου που δεν ήταν και πολύ καλή, για αυτό και είχα ανάγκη από κάτι μικρό και γρήγορο. Ήταν καιρό στην βιβλιοθήκη και είχε έρθει η ώρα να βγει από εκεί. Ήταν την κατάλληλη στιγμή. Μία απλή και έξυπνη ιστορία δύο γάτων, που από τη μία στιγμή στην άλλη βρέθηκαν σε μέρη άγνωστα και μαγικά. Μία μικρή απόφαση μπορεί να φέρει τόσο μεγάλες αλλαγές στη ζωή μας, αρκεί να έχει έρθει η κατάλληλη στιγμή. Η Έλεν, η οποία ξεκινά κάθε λίγο και από κάτι νέο, μου θύμισε τόσο πολύ τον εαυτό μου, τις αποφάσεις που παίρνουμε οι άνθρωποι, τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα κάνουμε και για να τις παρατήσουμε. Έπιασα πολλές στιγμές τον εαυτό μου να γελάει με τις καταστάσεις που βιώνει ο Μαρμελάδας, και άλλες τόσες να προβληματίζομαι γιατί είναι τόσο δύσκολες οι αλλαγές, ειδικά όταν το βαθύτερο κίνητρο δεν είναι εσωτερικό. Είναι τόσοι και διαφορετικοί οι προβληματισμοί που θα εγείρει αυτό το βιβλίο στον κάθε αναγνώστη, στην κάθε αναγνώστρια, ανάλογα με το τι έχει εκείνος/η ανάγκη να κατανοήσει μέσα από την ανάγνωση. Είναι μία πολύ καλή αναγνωστική επιλογή, για να περάσει ευχάριστα ένα απόγευμα, με ελαφρύ χαμόγελο και δυνατές σκέψεις.

Με υγεία και αγάπη,

έως το επόμενο αναγνωστικό ταξίδι…