Σκοτεινά νερά (Τα Βατράχια/ Τυφλά Ψάρια/ Τοξικά Μάτια), η τριλογία του Δημήτρη Σίμου

Ο Δημήτριος Σίμος είναι ένας νέος (τουλάχιστον για μένα) συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και αυτή είναι η πρώτη του τριλογία βιβλίων. Αρχικά, τον είχα ακουστά μέσα από «Τα Βατράχια», χωρίς όμως να μπω στη διαδικασία να του δώσω μία ευκαιρία, μιας και δεν είχα ξανά ακούσει τον συγγραφέα, και ένιωθα ίσως ότι πρώτα πρέπει να χωνέψω ασυνείδητα το όνομα και έπειτα να δοκιμάσω να διαβάσω κάποιο έργο του. Δυστυχώς άργησα πολύ να πάρω την απόφαση να ξεκινήσω αυτό το υπέροχο ταξίδι, ευτυχώς όμως κάλιο αργά παρά ποτέ που λένε (και σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αγαπημένη Αθανασία The Bookfairy που μέσα από τα stories της τα ινσταγκραμικά με ώθησε να αγοράσω το πρώτο της σειράς).

Από τις πρώτες κιόλας σελίδες από τα Βατράχια κατάλαβα ότι μια νέα αγάπη γεννιέται κεραυνοβόλα. Δεν χόρταινα σελίδες, με την καταιγιστική πλοκή και τη ροή να τρέχει ανελλιπώς δε κατάλαβα για πότε έφτασα στο τέλος. Οι γλαφυρές περιγραφές των διάφορων περιοχών της Εύβοιας σε συνδυασμό με τα γεγονότα με κατέκλυσαν ολοκληρωτικά και ένιωθα σαν να ζούσα στο έργο. Εκνευριζόμουν, στενοχωριόμουν ήθελα να τα βάλω όλα στη θέση τους.

Κάπως έτσι με το τέλος του πρώτου έτρεξα να αγοράσω το δεύτερο βιβλίο της σειράς και εννοείται παρήγγειλα το τρίτο να το έχω έτοιμο. Αν και διαφορετικές υποθέσεις στο καθένα, με τους βασικούς ήρωες να αποκρυπτογραφούνται και να ξετυλίγονται σταδιακά, κανένα από τα τρία δεν έχασε το ενδιαφέρον μου ή την ανάγκη μου να φτάσω στο τέλος για να ανακαλύψω την αλήθεια. Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί το καλύτερο είναι αν δεν τα έχετε ξεκινήσει ήδη να τρέξετε να τα πάρετε (αγοράσετε- δανειστείτε οτιδήποτε χαχ).

Με υγεία και αγάπη,

έως το επόμενο αναγνωστικό ταξίδι…