Τα παιδιά της ελευθερίας, της Paullina Simons

Στο γύρισμα του αιώνα και στην αυγή του σύγχρονου κόσμου, η Τζίνα σαλπάρει από τη Σικελία για τη Βοστώνη αναζητώντας μια καινούργια και καλύτερη ζωή. Εκεί θα συναντήσει τον Χάρι Μπάρινγκτον που ψάχνει τη δική του θέση στον παλιό κόσμο της Νέας Αγγλίας. Εκείνη μια λαϊκή κοπέλα, μια άφραγκη μετανάστρια, εκείνος γόνος της τοπικής αριστοκρατίας, κι όμως κανείς απ’ τους δυο δεν μπορεί να αντισταθεί στην ακατανίκητη έλξη που γεννιέται ανάμεσά τους. Η σχέση τους θα φέρει μεγάλες συμφορές στις οικογένειές τους και θα προκαλέσει πολύ πόνο στους ίδιους, και η ζωή θα διαψεύσει με τον πιο οδυνηρό τρόπο τους πόθους και τις προσδοκίες τους, στερώντας τους αυτό που πάνω απ’ όλα επιθυμούν αλλά δεν μπορούν να έχουν. Μα όσες φορές κι αν χωρίσουν, όσες φορές κι αν απαρνηθούν ο ένας τον άλλον, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ποτέ δεν θα πάψουν να λαχταρούν το ίδιο πράγμα: να είναι μαζί (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Όμορφη ιστορία εποχής, που σε μεταφέρει στις ιδιαίτερες συνθήκες του 19ου και 20ου αιώνα, «Τα παιδιά της ελευθερίας» φαντάζομαι να γίνονται ασπρόμαυρη επιτυχημένη ταινία. Στην αρχή, μου ήταν δύσκολο να παρακολουθήσω τη ροή της πλοκής, καθώς δεν βοηθούσαν, ούτε η γραμματοσειρά του βιβλίου, αλλά ούτε και η ασυνήθιστη για μένα περιγραφή εκείνης της εποχής.

Βέβαια, η προσαρμογή μου στις συνθήκες δεν άργησε να έρθει, και εκεί που γίνομαι ένα με το βιβλίο, κάτι συμβαίνει και επανέρχομαι στην πραγματικότητα. Ίσως είναι εσκεμμένη η γραφή για αυτό το λόγο, ώστε να με απορροφήσει πάλι κάτι άλλο στη συνέχεια. Γιατί έτσι έγινε. Μετά από κάμποσες σελίδες χαλαρής ανάγνωσης, νιώθω ξανά να μεταπηδώ στην εποχή εκείνη και να γίνομαι ένα με την Τζέιν, πλέον, να παίρνω ρόλο στις αποφάσεις της και να με επηρεάζει τρελά. Κακά τα ψέματα, η Τζίνα (στην πορεία Τζέιν) είναι η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, παρότι αρχικά φαίνεται να είναι αρκετοί παράλληλοι πρωταγωνιστές, που συμμετέχουν ταυτόχρονα και επηρεάζουν τον ρου του μυθιστορήματος.

Εν τέλει, αυτό το βιβλίο με έκανε να αγαπήσω εκείνες τις μακρινές και άγνωστες, έως τώρα για μένα, εποχές του 20 αιώνα και να αποζητώ επιπλέον βιβλία αυτού του στυλ, που θα μπορούσαν να λεχθούν vintage (#whynot).

Με υγεία και αγάπη,

έως το επόμενο αναγνωστικό ταξίδι…

Υ.Γ. Κρατάτε γερά με υπομονή, θα περάσει και αυτό #κορώναβάιρους #keepcalmandpatienceon or #keepcalmandreadingon

https://www.facebook.com/amaliapmel/

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑

Design a site like this with WordPress.com
Ξεκινήστε